Pracujemy codziennie. E-wizyta nawet 15 minut
Antydepresanty są środkami wydawanymi z przepisu lekarza, które zażywa się w przypadku dolegliwości psychicznych. Ich stosowanie powinno być kontrolowane przez specjalistę, ponieważ często stanowią element bardziej złożonej terapii, w której skład wchodzi też psychoterapia czy inne metody. Antydepresanty dostępne na rynku różnią się między sobą działaniem i skutkami ubocznymi.
Ważnym elementem życia każdego człowieka jest zdrowie psychiczne, z którym związana jest przede wszystkim dobra kondycja psychiczna i poczucie komfortu psychicznego. Ze zdrowiem psychicznym wiąże się również utrzymywanie prawidłowych relacji z innymi ludźmi. Poważny problem stanowią natomiast zaburzenia i choroby psychiczne, które mogą dotykać zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci oraz młodzież. Przy dolegliwościach psychicznych, w tym przy depresji, stosowane są między innymi antydepresanty, które oddziałują na nastrój i sposób zachowania człowieka. Co dają antydepresanty i kto może przepisać antydepresanty? Jakie skutki uboczne powodują? Sprawdzamy.
Dobre zdrowie psychiczne jest ważnym elementem codziennego życia każdego człowieka. Definiuje się je jako poczucie dobrostanu, w którym człowiek może realizować swoje potrzeby, a poza tym jest w stanie wykonywać codzienne obowiązki oraz tworzyć relacje z innymi ludźmi. Dobre zdrowie psychiczne oznacza też umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach życiowych.
Na zdrowie psychiczne ma wpływ wiele czynników, w tym te genetyczne, chemiczne i środowiskowe. Ze zdrowiem psychicznym wiąże się między innymi prawidłowe żywienie – nie sprzyjają mu alkohol i papierosy oraz stosowanie substancji uzależniających. Do problemów ze zdrowiem mogą się poza tym przyczynić problemy społeczne. Badaniem, zapobieganiem oraz leczeniem zaburzeń psychicznych zajmuje się psychiatria. Pomocne przy leczeniu dolegliwości psychicznych mogą okazać się różne metody, w tym psychoterapia oraz farmakoterapia, a szczególnie antydepresanty, o których będzie szerzej mowa w dalszej części artykułu.
Choroby i zaburzenia u ludzi mogą dotyczyć nie tylko ich stanu fizycznego, ale również ich psychiki, wywołując szereg utrudniających codzienne życie dolegliwości. Gdy psychika człowieka nie działa tak, jak powinna, może się pojawić wiele objawów, w tym np.:
Często pojawiają się również problemy w relacjach z innymi ludźmi, w tym wycofanie społeczne, a sposób myślenia i postrzegania świata utrudniają pacjentowi codzienne funkcjonowanie. Do najczęściej spotykanych chorób o podłożu psychicznym zalicza się między innymi sezonowe zaburzenie afektywne, które są związane ze zmianami pór roku, a także inne zaburzenia psychiczne, do których należą m.in. zaburzenia depresyjne o ciężkim przebiegu, wszelkiego rodzaju zaburzenia nastroju oraz zespół stresu pourazowego, które mogą wystąpić u osób będących świadkami traumatycznego zdarzenia lub osób, które stały się jego uczestnikami (np. trauma dzieciństwa).
Jedną z najczęstszych chorób psychicznych jest depresja. Jest to zaburzenie psychiczne, które występuje znacznie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Dolegliwość ta znacząco obniża jakość życia, a towarzyszące jej negatywne emocje, a także nadmierny stres i zaburzenia lękowe utrudniają codzienne funkcjonowanie zawodowo-społeczne oraz mogą stać się przyczyną myśli i czynów samobójczych. Bardzo często z depresją są związane objawy, do których zalicza się:
Podstawą leczenia depresji jest często przyjmowanie przepisanych przez lekarza leków na depresję. Stosuje się na nią przede wszystkim antydepresanty, czyli leki o silnym działaniu na układ nerwowy pacjenta. Leczenie uzupełnia się też, stawiając na dobraną indywidualnie psychoterapię.
W przypadku zdiagnozowania u pacjenta zaburzeń psychicznych, do których zalicza się między innymi depresję, konieczne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia, ponieważ nieleczone zaburzenie może doprowadzić nawet do śmierci pacjenta. W leczeniu zaburzeń depresyjnych oraz przy obecnych chorobach afektywnych stosowane są antydepresanty, czyli inaczej leki przeciwdepresyjne. Należą one do leków psychotropowych, które mogą być stosowane również w przypadku zespołu stresu pourazowego oraz przy różnego rodzaju zaburzeniach lękowo-depresyjnych oraz fobiach społecznych. Tego rodzaju medykamenty są również stosowane przez osoby zmagające się z bólami neuropatycznymi. Kto może przepisać antydepresanty? Medykamenty te należą do grupy leków, które lekarz może przepisać wyłącznie na receptę. W celu otrzymania antydepresantów najlepiej udać się do psychiatry, który po rozpoznaniu u pacjenta charakterystycznych objawów przepisze niezbędne leki i ustali inne elementy terapii oraz jej przebieg.
Leczenie zaburzeń depresyjnych powinno odbywać się pod okiem specjalisty, który w zależności od przypadłości dobierze odpowiedni rodzaj leczenia, a także będzie nadzorować jego przebieg. Nie trzeba obawiać się jednak potrzeby wdrożenia farmakoterapii – jeśli lekarz ją przepisze, zapewne będą ku temu wskazania. Jak działa antydepresant? Leki przeciwdepresyjne mają na celu przywrócenie równowagi w układach, które zostały zaburzone. Są to:
Leki antydepresyjne mają wpływ na przekaźnictwo neurochemiczne w mózgu człowieka, oddziałując na receptory komórek nerwowych o obniżonej wrażliwości na wychwytywanie serotoniny, dopaminy oraz noradrenaliny. Antydepresanty przywracają więc równowagę organizmu, w którym doszło do zakłóceń neuroprzekaźników. Leki antydepresyjne są medykamentami łatwymi w użyciu, które mogą łagodzić stany stresowe i zaburzenia snu, a poza tym mogą poprawiać samopoczucie osoby chorej oraz pomagać jej w codziennym funkcjonowaniu. Mogą też działać przeciwlękowo i chronić przed postępowaniem choroby oraz nasilaniem się jej objawów. Skuteczność działania leków antydepresyjnych może być jednak różna u poszczególnych pacjentów – różnie może też wyglądać kwestia możliwych skutków ubocznych.
Dostępne wyłącznie na receptę silne antydepresanty zapewniają skuteczną terapię w leczeniu różnego rodzaju zaburzeń psychicznych człowieka. Wyróżnia się następujące rodzaje leków na depresję:
Inne popularne antydepresanty to leki trójpierścieniowe, do których zalicza się między innymi imipramina, klomipramina, dibenzepina oraz doksepina. Dzieli się je również na selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), do których należy między innymi fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina oraz paroksetyna, a także leki o innych mechanizmach działania.
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie zależnością między mikroflorą jelitową a zdrowiem psychicznym człowieka. Okazało się, że zaburzenia flory jelitowej wpływają na rozwój zaburzeń psychicznych, do których należy między innymi depresja. Efektem było wprowadzenie na rynek psychobiotyków, których najważniejszym zadaniem jest regulacja pracy osi mózg-jelito. Psychobiotyki to bakterie probiotyczne, które regulują pracę wspomnianej wcześniej osi mózg-jelito poprzez korzystne oddziaływanie na układ nerwowy, dokrewny oraz odpornościowy. Właściwości psychobiotyczne mają np. niektóre szczepy Lactobacillus i Bifidobacterium. Leki osłonowe przy antydepresantach najlepiej jednak stosować w porozumieniu z lekarzem.
Podobnie jak pozostałe leki, antydepresanty mają skutki uboczne, które mogą wystąpić u części pacjentów. Mogą być one różne w zależności od tego, jaki rodzaj antydepresantów będzie przyjmowany, a także jaką dawkę leku dobierze lekarz. Ich wystąpienie i sposób nasilenia może również zależeć od indywidualnych predyspozycji danej osoby. Do najczęstszych skutków ubocznych zalicza się senność po antydepresantach oraz złe samopoczucie po antydepresantach. Do rzadkości nie należy poza tym ból żołądka po antydepresantach oraz zwiększenie masy ciała lub spadek wagi po antydepresantach. Do innych skutków ubocznych związanych ze stosowaniem antydepresantów zalicza się problemy z oddawaniem moczu, drżenie rąk oraz uczucie suchości w ustach.
Czy antydepresanty podnoszą ciśnienie? Niekiedy można mieć wysokie ciśnienie po antydepresantach, jednak nie u wszystkich osób przyjmujących wspomniane medykamenty wystąpi taki objaw. Skutki uboczne związane z przyjmowaniem antydepresantów mogą wystąpić również w postaci nudności i wymiotów, biegunek, a także częstych bólów głowy. Do innych objawów związanych ze stosowaniem antydepresantów zalicza się bezsenność, problemy z pamięcią i koncentracją oraz nadmierną potliwość i drżenie mięśniowe. Każdy lek może działać jednak nieco inaczej (zależnie od substancji czynnej i jej dawki), zatem konkretnych informacji o możliwych skutkach ubocznych danego antydepresanta i częstotliwości ich występowania należy szukać w ulotce dołączonej do opakowania.
Zaburzenia depresyjne są dość powszechnym problemem dotykającym osoby dorosłe, jednak często dotyczą również dzieci i nastolatków. Również w przypadku zdiagnozowania depresji w tej grupie wiekowej lekarz może przepisać antydepresanty. U nastolatków i młodszych dzieci najczęściej wykorzystuje się antydepresanty z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Mogą być przyjmowane zarówno w przypadku zaburzeń depresyjnych, jak i przy innych problemach, takich jak:
Leki przeciwdepresyjne powinny być przyjmowane przez dzieci i młodzież wyłącznie na wskazanie lekarza i w sposób zgodny z jego wskazaniami – zawsze nadzór nad farmakoterapią osoby niepełnoletniej powinien sprawować jej dorosły opiekun.
Należy mieć na uwadze, że stosowane antydepresanty mogą mieć skutki uboczne – występują one zwłaszcza na początku leczenia oraz podczas zwiększania dawki leków przeciwdepresyjnych. Do najważniejszych objawów związanych ze zwiększaniem dawek antydepresantów zalicza się:
Do innych objawów związanych ze zwiększeniem dawki antydepresanta zalicza się nudności, obniżony apetyt, bóle lub zawroty głowy, uczucie suchości w ustach oraz nadmierną potliwość. Tego rodzaju objawy nie utrzymują się zwykle długotrwale – powinny ustąpić po około 7–21 dniach.
Zdania na ten temat są podzielone, jednak warto w tej kwestii zapoznać się z opiniami specjalistów. Zdaniem psychiatrów antydepresanty są lekami, które nie uzależniają. Zbyt szybkie odstawienie leków przeciwdepresyjnych może natomiast przyczynić się do wystąpienia niepożądanych objawów, do których zalicza się między innymi pogorszenie samopoczucia, nudności, biegunki oraz zaburzenia snu. Objawy te nie świadczą jednak o uzależnieniu – jeśli pacjent będzie odstawiał medykamenty stopniowo, zgodnie z zaleceniami lekarza, nie będą one powodować tzw. objawów odstawienia lub objawy te będą niewielkie.
Bibliografia:
Rozpocznij e-konsultację z możliwością uzyskania e-recepty